Το ζήτημα του πώς να αναγνωρίσετε τα παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα ανησυχεί πολλούς, επειδή αυτοί είναι οργανισμοί που οδηγούν σε έναν παρασιτικό τρόπο ζωής, ο κύκλος ανάπτυξής τους προϋποθέτει μόνιμη ή προσωρινή ύπαρξη στο ανθρώπινο σώμα. Αυτό μπορεί να γίνει σύμφωνα με ορισμένα συμπτώματα. Αν και διαφορετικά παράσιτα εκδηλώνονται με διαφορετικούς τρόπους, υπάρχουν μερικά κοινά συμπτώματα που μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο να πιστεύει ότι δεν έχει πολύ ευχάριστους συγκάτοικους. Δεύτερον, είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η παρουσία παρασίτων στο σώμα χρησιμοποιώντας ειδικά διαγνωστικά. Η έγκαιρη διάγνωση σας επιτρέπει να αποτρέψετε σοβαρές συνέπειες και να αποφύγετε ασθένειες που προκύπτουν ως αποτέλεσμα της αρνητικής επίδρασης των σκουληκιών.
Σημάδια παρασίτων στο σώμα
Πώς ξέρετε εάν υπάρχουν παράσιτα στο σώμα; Πρέπει να ακούσετε προσεκτικά το σώμα σας και τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα σε αυτό. Στα αρχικά στάδια των παρασιτικών εισβολών, τα συμπτώματα μπορεί να μην είναι αρκετά φωτεινά, ωστόσο, ένα άτομο που προσέχει την υγεία του θα παρατηρήσει παθολογικά φαινόμενα και θα είναι επιφυλακτικό:
- Αλλεργικές αντιδράσεις. Ένα από τα σημάδια μιας παρασιτικής επίθεσης στο ανθρώπινο σώμα είναι η αλλεργία. Σε απάντηση στις ανεπιθύμητες ενέργειες των παρασίτων, το ανθρώπινο σώμα αρχίζει να παράγει περισσότερα ηωσινόφιλα - προστατευτικά κύτταρα. Μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις. Με τη σειρά τους, τα παράσιτα απελευθερώνουν ανοσοσφαιρίνη Ε στο αίμα του ξενιστή τους, το οποίο συμβάλλει σε αυξημένες αλλεργίες. Το πιο ισχυρό του παρασιτικού είναι το αλλεργιογόνο του σκουλήκι, προκαλεί αντιδράσεις στο σώμα (δερματικό εξάνθημα), στην πεπτική οδό, στους πνεύμονες και στον επιπεφυκότα.
- Δυσφορία στο γαστρεντερικό σωλήνα. Τα παράσιτα, που εντοπίζονται στο λεπτό έντερο, προκαλούν μια φλεγμονώδη διαδικασία σε αυτό, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η φυσιολογική λειτουργία του εντέρου. Τα θρεπτικά συστατικά απορροφώνται χειρότερα, τα λιπαρά λίπη εισέρχονται στο ορθό, ενώ ένα άτομο έχει σπασμούς και η διάρροια εναλλάσσεται με τη δυσκοιλιότητα. Επιπλέον, ο ασθενής εμφανίζει πόνο στην επιγαστρική περιοχή, στο αριστερό ή το δεξιό υποχόνδριο, ναυτία και καούρα. Η όρεξη εξαφανίζεται, το σωματικό βάρος μειώνεται. Σε περίπτωση διαταραχών στην εργασία των χολικών οργάνων και του πεπτικού συστήματος, μπορεί να εμφανιστεί ακμή, μελάγχρωση στο δέρμα, το δέρμα γίνεται ξηρό και λείο, η επιδερμίδα είναι θαμπό.
- Ορισμένα σκουλήκια, λόγω του μεγέθους ή του αριθμού τους, είναι ικανά να μπλοκάρουν τους χοληφόρους αγωγούς, με αποτέλεσμα το γενικόχολικό αγωγό να φράζει, η εκροή της χολής επιδεινώνεται ή σταματά, στον άνθρωπο Αυτό εκδηλώνεται στον αποφρακτικό ίκτερο. Δεδομένου ότι οι τοξικές ουσίες απεκκρίνονται κυρίως μέσω του δέρματος, τα προβλήματα με τη χοληδόχο κύστη ή το ήπαρ επηρεάζουν την κατάσταση του δέρματος. Σημεία ηλικίας, ακμή εμφανίζονται, η επιδερμίδα γίνεται ίκτερος.
- Διαταραχές των κοπράνωνεκδηλώνονται ως διάρροια και δυσκοιλιότητα. Η δυσκοιλιότητα συμβαίνει όταν ο εντερικός αυλός εμποδίζεται από παράσιτα. Όσον αφορά τη διάρροια, προκαλείται από ουσίες που μοιάζουν με προσταγλανδίνη, οι οποίες προκαλούν έλλειψη χλωριδίων και νατρίου στο σώμα.
- Λόγω της παρατεταμένης διάρροιας, το σώμα χάνει νερό, το οποίο οδηγεί σεδυσβολία.
- Τα παράσιτα καταστρέφουν σημαντικά το ανοσοποιητικό σύστημα, η ανοσοσφαιρίνη Α παράγεται σε μικρότερες ποσότητες και το σώμα καθίσταται ευάλωτο σε ιογενείς και μολυσματικές ασθένειες.
- Λόγω του γεγονότος ότι τα παράσιτα μεταναστεύουν μέσω του σώματος, μπορούν να εγκατασταθούν οπουδήποτε, συμπεριλαμβανομένων των μυών και των υγρών των αρθρώσεων. Ως αποτέλεσμα της παρέμβασής τους στους μύες και τις αρθρώσεις, εμφανίζονται φλεγμονώδεις διεργασίες που προκαλούν πόνο. Ως εκ τούτου, ένα άτομο έχειπόνο στις αρθρώσεις και μυϊκό πόνο.
- Λόγω της διαταραχής της πέψης και της απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών από σκουλήκια, ένα άτομο πάσχει από έλλειψη διατροφής και μείωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, ως αποτέλεσμα της οποίας το σωματικό βάρος μειώνεται. Οι παθογόνοι οργανισμοί απορροφούν μεταλλικά στοιχεία και ιχνοστοιχεία απαραίτητα για ένα άτομο, και ως εκ τούτουαναπτύσσεται αναιμία και πρόωρη γήρανση.
- Το άγχος και οι νευρικές καταστάσεις προκαλούν τοξικά απόβλητα παρασίτων, επηρεάζουν το νευρικό σύστημα και προκαλούν διάφορες διαταραχές εκ μέρους του.Αϋπνίαστους ανθρώπους συμβαίνει λόγω του γεγονότος ότι τη νύχτα το σώμα προσπαθεί περισσότερο να απαλλαγεί από επιβλαβείς οργανισμούς.
- Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μεγάλη συσσώρευση ελμινθικών προσβολών μπορεί ναπροκαλέσει ογκολογικές διεργασίεςστο σώμα του ξενιστή, ένας ιδιαίτερα μεγάλος κίνδυνος προκύπτει όταν τα παράσιτα εντοπίζονται σε ένα συγκεκριμένο όργανο - πνεύμονες, ήπαρ, πάγκρεας, και ούτω καθεξής.
Ένα προσεκτικό άτομο σίγουρα θα παρατηρήσει τα συμπτώματα που περιγράφονται. Πρέπει να ελεγχθεί μόνος του για παράσιτα ή να δει έναν γιατρό, ώστε να μπορεί να τον στείλει για διάγνωση.
Διαγνωστικά μέτρα
Η παρουσία παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα μπορεί να προσδιοριστεί χρησιμοποιώντας διάφορες διαγνωστικές διαδικασίες που όχι μόνο ανιχνεύουν την παρουσία παρασίτων με μεγάλη ακρίβεια, αλλά και καθορίζουν τον τύπο, την ποσότητα, τον εντοπισμό και τη βλάβη που έχουν προκαλέσει στην ανθρώπινη υγεία.
Μέχρι πρόσφατα, η παρουσία παρασίτων προσδιορίστηκε μόνο με βάση την ανάλυση των περιττωμάτων. Παρά το γεγονός ότι αυτή είναι η απλούστερη ερευνητική μέθοδος, η ακρίβειά της δεν είναι πολύ υψηλή.
Το γεγονός είναι ότι τα παράσιτα δεν γεννούν τα αυγά τους κάθε μέρα και είναι αδύνατο να μαντέψουμε πότε ακριβώς θα συμβεί αυτό. Επομένως, για μια ακριβή διάγνωση, πρέπει να δώσετε περιττώματα 10 φορές κατά τη διάρκεια ενός μήνα. Δεν είναι πολύ βολικό για εργασία και μελέτη ανθρώπων. Αλλά τώρα υπάρχουν πιο προηγμένες διαγνωστικές μέθοδοι:
- Οι ακτίνες Χ, η ενδοσκόπηση και η ενδοβιοψίαανιχνεύουν παράσιτα στα εσωτερικά όργανα (πνεύμονες, χολή, ήπαρ και ούτω καθεξής).
- PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης). Χρησιμοποιώντας δείγματα που λαμβάνονται με τη μορφή δείγματος σάλιου, εκκρίσεων ή αίματος, προσδιορίζεται το DNA του παρασίτου. Εάν μια εξέταση αίματος δείχνει την παρουσία παρασίτων, τότε μια εξέταση PCR μπορεί να προσδιορίσει εάν τα παράσιτα είναι ενός τύπου ή ενός άλλου.
- ELISA (δοκιμασία ανοσοπροσροφητικού ενζύμου). Ανιχνεύει αντιγόνα και ανοσοσφαιρίνες. Η ακρίβεια μιας τέτοιας διάγνωσης είναι 90% και παρακολουθείται ο τύπος των παρασίτων, ο αριθμός τους και η συνολική δυναμική.
- Διαγνωστικά βιοσυντονισμού. Το σώμα του ασθενούς επηρεάζεται από ηλεκτρομαγνητικές ταλαντώσεις, ενώ μόνο η παρουσία παθογόνων οργανισμών μπορεί να ελεγχθεί, αλλά είναι αδύνατο να προσδιοριστεί το είδος του.
Συμπέρασμα και συμπεράσματα
Εάν υποψιάζεστε ότι έχετε παράσιτα ή θέλετε απλώς να υποβληθείτε σε δοκιμή σε αυτό το σκορ, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό - έναν παρασιτολόγο ή έναν ειδικό για τις μολυσματικές ασθένειες, θα σας πει πώς να δοκιμάσετε και, εάν τα αποτελέσματα είναι θετικά, συνταγογραφήστε τη σωστή θεραπεία. Η αυτοθεραπεία αποθαρρύνεται ιδιαίτερα. Πρώτον, τα αντιπαρασιτικά φάρμακα έχουν μεγάλο αριθμό αντενδείξεων, καθώς είναι πολύ τοξικά. Επομένως, μπορούν να ληφθούν μόνο μετά από ιατρική συνταγή. Μόνο ένας γιατρός μπορεί να επιλέξει τη σωστή δοσολογία για να καταστρέψει τα παράσιτα και να προκαλέσει όσο το δυνατόν λιγότερη βλάβη στο ανθρώπινο σώμα.
Δεύτερον, ορισμένα παράσιτα πρέπει να αφαιρεθούν από το σώμα υπό την επίβλεψη γιατρού. Όταν ένα φάρμακο δρα στο παράσιτο, πεθαίνει, αλλά πριν από αυτό, απελευθερώνει τοξίνες στο αίμα του ξενιστή του, το οποίο μπορεί να προκαλέσει αναφυλακτικό σοκ σε ένα άτομο.
Τρίτον, είναι αναποτελεσματικό να χρησιμοποιείτε παραδοσιακή ιατρική για παράσιτα. Λειτουργούν μόνο ως προληπτικό μέτρο, ή στην περίπτωση που η μόλυνση μόλις εμφανίστηκε και η προνύμφη δεν έχει ακόμη μετατραπεί σε ενήλικα, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις είναι άσκοπο να αντιμετωπιστεί με σπόρους κολοκύθας, πράσινα καρύδια, αψιθιά και σύντομα.