Σκουλήκια στα παιδιά: συμπτώματα, θεραπεία, πρόληψη

Η μόλυνση από ελμινθικές εισβολές είναι ένα πρόβλημα που είναι αρκετά κοινό σε όλες τις χώρες του κόσμου. Σχεδόν κάθε τρίτος κάτοικος του πλανήτη είναι φορέας σκουληκιών και τα σκουλήκια στα παιδιά είναι ακόμη πιο συνηθισμένα. Αν λάβουμε υπόψη τα στατιστικά στοιχεία μιας μόνο χώρας, έχουν καταγραφεί περισσότερα από δύο εκατομμύρια κρούσματα σκουληκιών. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτοί οι αριθμοί είναι πολύ υψηλότεροι, καθώς οι άνθρωποι συχνά δεν αναζητούν βοήθεια από γιατρούς, αλλά προσπαθούν να απαλλαγούν από τα σκουλήκια μόνοι τους.

Και ορισμένοι από τους ασθενείς απλά δεν γνωρίζουν για την κατάστασή τους, καθώς η ασθένεια είναι σχεδόν ασυμπτωματική. Αν κάνουμε έναν παραλληλισμό μεταξύ της ετήσιας πώλησης αντιελμινθικών φαρμάκων και του πληθυσμού της χώρας, τότε υπάρχουν περίπου 22 εκατομμύρια ασθενείς, εκ των οποίων σχεδόν το 80% είναι μικρά παιδιά.

Μέχρι σήμερα, η ιατρική είναι γνωστή για περισσότερες από τριακόσιες ποικιλίες σκουληκιών. Επηρεάζοντας το σώμα, τα σκουλήκια, τα συμπτώματα των οποίων εξαρτώνται από τον τύπο του παρασίτου και τον αριθμό των διεισδυμένων προνυμφών, δεν δίνουν πάντα μια ζωντανή εικόνα που υποδεικνύει τη φύση της νόσου. Για να υποψιαστείτε μια ελμινθική μόλυνση, πρέπει να γνωρίζετε τα σημάδια των σκουληκιών και τις εκδηλώσεις τους, που μπορεί να υποδηλώνουν την εισαγωγή παρασίτων στο σώμα του παιδιού.

Τύποι σκουληκιών

Όλα τα γνωστά σκουλήκια ταξινομούνται συνήθως σε τρεις κύριες ομάδες, αυτές είναι:

• Νηματώδη (στρογγυλά σκουλήκια). . . Η κατηγορία των παρασίτων που διαγιγνώσκονται συχνότερα στα παιδιά. Η ομάδα αντιπροσωπεύεται από τέτοιους τύπους όπως:
  • στρογγυλά σκουλήκια,
  • σκουλήκια καρφίτσας,
  • τριχινέλλα,
  • μαστίγιο.
• Κεστόδες (παράσιτα με επίπεδη ταινία), αντιπροσωπεύονται από τέτοιους τύπους όπως:
  • φαρδιά ταινία
  • echinococcus (χοιρινή ταινία),
  • νάνος (αρουραίος) ταινία,
  • ταινία βοοειδών (ταινία).
• Τρηματώδη (μυζητικά παράσιτα), οι κύριοι εκπρόσωποι αυτής της τάξης:
  • συκώτι,
  • Σιβηρική (γάτα) φλοκ.

Σύμφωνα με μια άλλη ταξινόμηση, τα σκουλήκια χωρίζονται σε εντερικά και εξωεντερικά παράσιτα. Η πρώτη ομάδα παρασιτεί μόνο στην εντερική κοιλότητα, η δεύτερη προτιμά άλλα όργανα του ανθρώπινου σώματος, για παράδειγμα, το ήπαρ, την καρδιά, τους πνεύμονες, τους μύες, τον εγκέφαλο. Τα εξωεντερικά σκουλήκια έχουν την ικανότητα να διεισδύουν στην κυκλοφορία του αίματος, ροκανίζοντας τα τοιχώματα των εντέρων και των αιμοφόρων αγγείων και με τη ροή του αίματος να φτάσουν στον αγαπημένο τους βιότοπο.

Παράγοντες που συμβάλλουν στη μόλυνση των παιδιών με νηματώδεις

• Έλλειψη της συνήθειας να πλένουμε συνεχώς τα χέρια μετά τη χρήση της τουαλέτας, μετά το περπάτημα, πριν από το φαγητό. Ακόμη και μπισκότα και γλυκά δεν πρέπει να δίνονται σε ένα παιδί χωρίς να του ζητήσετε να πλύνει πρώτα τα χέρια του.
• Σπάνια αλλαγή εσωρούχων. Ειδικά το καλοκαίρι, είναι απαραίτητο να φροντίζετε ώστε το παιδί να αλλάζει καθαρά σεντόνια τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα. Είναι σημαντικό να του διδάξετε να κάνει την πρωινή τουαλέτα μετά τον ύπνο και το βράδυ πριν πάει για ύπνο.
• Η συνήθεια να παίρνετε τα πάντα στο στόμα σας, να πιπιλίζετε τα δάχτυλά σας, να γλείφετε παιχνίδια, μολύβια και μαρκαδόρους.
• Η παρουσία κατοικίδιων στο σπίτι που πηγαίνουν βόλτα στο δρόμο. Ακόμα κι αν το σκυλί τον βγάλουν με λουρί και τον παρακολουθούν αυστηρά ώστε να μην παίρνει τίποτα στο στόμα του, τα αυγά των σκουληκιών μπορούν να προσκολληθούν στη γούνα του.
• Κακώς πλυμένα λαχανικά και φρούτα πριν το σερβίρισμα.
• Χαμηλό βιοτικό επίπεδο, έλλειψη καθαριότητας στο σπίτι, παρουσία μυγών, κοριών και κατσαρίδων.

Αιτίες και μηχανισμός μόλυνσης παιδιών από σκουλήκια

Από όλους τους τύπους σκουληκιών που μπορούν να κατοικήσουν στο ανθρώπινο σώμα, κυριαρχούν οι νηματώδεις. Βασικά, τα σκουλήκια στα παιδιά, των οποίων τα συμπτώματα διακρίνονται καλά, είναι σκουλήκια καρφίτσας και στρογγυλά σκουλήκια, ο μαστίγιος διαγιγνώσκεται πολύ λιγότερο συχνά. Οι περιπτώσεις μόλυνσης με άλλα είδη δεν υπερβαίνουν το 3%. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα λάστιχα και οι ταινίες είναι πιο κοινά σε τροπικά κλίματα και η προσβολή εμφανίζεται κυρίως όταν επισκέπτεστε χώρες που βρίσκονται στις τροπικές ή υποτροπικές ζώνες.

Επιπλέον, δεδομένου ότι τα παράσιτα ταινίας είναι σε θέση να αντέχουν σε αρκετά υψηλές θερμοκρασίες, μολύνονται κυρίως από τους λάτρεις των πιάτων με άψητο ή ωμό κρέας και ψάρι. Και, φυσικά, είναι εύκολο να πιάσετε σκουλήκια εάν δεν τηρούνται οι υγειονομικοί κανόνες και οι κανόνες προσωπικής υγιεινής.

Ο μηχανισμός μόλυνσης με στρογγυλά σκουλήκια και σκουλήκια είναι πολύ πιο απλός, αλλά και πιο συνηθισμένος. Περιφρόνηση για τακτικό πλύσιμο των χεριών, απρόσεκτος χειρισμός ωμών λαχανικών, βοτάνων και μούρων. Καθώς και άμεση επαφή με αδέσποτα ζώα ή φορέα σκουληκιών.

Το είδος σκουληκιών έχει επίσης αυξημένη επανεισβολή. Αυτό σημαίνει ότι συχνά εμφανίζεται επαναμόλυνση, η οποία πραγματοποιείται με αυτόν τον τρόπο:

• τα pinworms προκαλούν έντονο κνησμό στον πρωκτό,
• παιδί, χτένισμα με φαγούρα στο δέρμα,
• ενώ τα αυγά των σκουληκιών πέφτουν στα δάχτυλα και στα εσώρουχα του ασθενούς,
• Επιπλέον, αγγίζοντας τα χερούλια της πόρτας, τις βρύσες και άλλες επιφάνειες, ο ασθενής αφήνει αυγά σκουληκιών πάνω τους,
• τα αυγά διεισδύουν ελεύθερα στο σώμα των ανθρώπων που ζουν με τον φορέα και ξανά στον ίδιο τον ασθενή.

Τα πιο επικίνδυνα μέρη για μόλυνση με στρογγυλά σκουλήκια και σκουλήκια είναι:

• νηπιαγωγεία,
• παιδικές χαρές,
• κέντρα ψυχαγωγίας για παιδιά.

Δεν υπάρχει διαφυγή από το γεγονός ότι κάθε παιδί στα πρώτα χρόνια της ζωής προσπαθεί να γευτεί σχεδόν τα πάντα. Αυτή είναι μια φυσική διαδικασία γνώσης του περιβάλλοντος κόσμου. Και αγγίζοντας επιφάνειες σε μέρη με συνωστισμό, το μωρό σίγουρα θα τραβήξει τα χέρια του στο στόμα του, κάτι που θα κάνει τα σκουλήκια να εισέλθουν στο σώμα.

Επιπλέον, το ατελώς διαμορφωμένο ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών και οι αδύναμοι προστατευτικοί φραγμοί μιας ανώριμης πεπτικής οδού συμβάλλουν στη μόλυνση. Ο μόνος τρόπος για να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης είναι να αναγκάζετε συνεχώς το μωρό σας να πλένει τα χέρια του, καθώς αυτό μπορεί να γίνει συνήθεια σε ένα παιδί μόνο μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών και ακόμη και τότε όχι για όλους.

Σε μεγάλο βαθμό, η αυξημένη νοσηρότητα στα παιδιά διευκολύνεται από θολή εκδήλωση συμπτωμάτων και πολύπλοκες διαγνωστικές μεθόδους. Η κλινική εικόνα της νόσου μπορεί να είναι ασαφής, βραχυπρόθεσμη ή να απουσιάζει εντελώς. Παρατηρώντας μια ελαφριά ενόχληση σε ένα παιδί, λίγοι από τους γονείς θα υποψιαστούν τα σκουλήκια και θα συμβουλευτούν αμέσως έναν γιατρό. Οι περισσότεροι θα αποφασίσουν ότι γνωρίζουν αρκετά για να διαγνώσουν ανεξάρτητα και να συνταγογραφήσουν θεραπεία, η οποία τελικά οδηγεί σε ευρεία εξάπλωση παρασίτων και μόλυνση άλλων.

Ακόμη και η ανάλυση περιττωμάτων για αυγά σκουληκιών και η απόξεση για εντεροβίαση δεν δίνει πάντα μια πραγματική εικόνα της νόσου. Στα κόπρανα, τα αυγά των ελμινθών μπορεί να βρίσκονται άνισα και για να τα συλλάβετε, είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε τους κανόνες λήψης υλικού για ανάλυση, τους οποίους δεν γνωρίζουν όλοι. Η απόξεση μπορεί επίσης να δείξει αρνητικό αποτέλεσμα, καθώς τα θηλυκά δεν γεννούν αυγά κάθε μέρα και για να ληφθεί μια αξιόπιστη εικόνα, η απόξεση πρέπει να γίνεται τουλάχιστον τρεις φορές σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Κοινά συμπτώματα και σημεία όλων των ελμινθών

Η διείσδυση ελμινθικών εισβολών στο σώμα δεν συνοδεύεται πάντα από εξωτερικά συμπτώματα. Και στις περισσότερες περιπτώσεις, μέχρι ένα ορισμένο σημείο, ένα άτομο δεν παρατηρεί καθόλου την παρουσία παρασίτων στο σώμα. Μερικοί τύποι σκουληκιών μπορούν να ζουν μέσα σε ένα άτομο για χρόνια χωρίς να ασκούν καμία αρνητική επίδραση στην ευημερία του και να ενεργοποιούν τη ζωτική τους δραστηριότητα μόνο υπό ευνοϊκές συνθήκες. Αυτό θα μπορούσε να είναι:

• αποδυνάμωση του σώματος από άλλες ασθένειες,
• μείωση της δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος λόγω των αρνητικών επιπτώσεων του περιβάλλοντος,
• φτωχή διατροφή.

Όχι πολύ καιρό πριν, υπήρχε μια επιστημονική θεωρία σχετικά με την επίδραση των σκουληκιών στην εμφάνιση πολλών εσωτερικών ασθενειών. Η οποία όμως δεν βρήκε την κατάλληλη υποστήριξη, αλλά ούτε και διαψεύστηκε.

Αλλά σήμερα έχει αποδειχθεί αξιόπιστα ότι κάθε άτομο είναι φορέας ορισμένης ποσότητας βακτηρίων, ιών, μυκήτων, συμπεριλαμβανομένων των ελμινθών. Και τα παράσιτα δεν συμπεριφέρονται πάντα με καλή γειτονία στον ιδιοκτήτη. Η συνεχής απελευθέρωση των τοξικών για τον άνθρωπο αποβλήτων τους οδηγεί σταδιακά σε επιδείνωση της κατάστασης και στην ανάπτυξη διαφόρων ασθενειών.

Οι δείκτες για την υποψία ενεργού δραστηριότητας των σκουληκιών είναι συμπτώματα όπως:

• Αυξημένη όρεξη με σημαντική απώλεια βάρους ή απώλεια όρεξης και επίμονες κρίσεις ναυτίας.
• Επαναλαμβανόμενος κοιλιακός πόνος, παραβίαση του σχηματισμού κοπράνων, που εκφράζεται με δυσκοιλιότητα ή διάρροια, κρίσεις ναυτίας που τελειώνουν με έμετο, πονοκεφάλους και ζάλη, που είναι συνεχείς ή διαλείπουσες.
• Υπερευαισθησία του οργανισμού σε διάφορες ουσίες και προϊόντα.
• Επιδείνωση της κατάστασης των δοντιών και των νυχιών, αυξημένη τριχόπτωση λόγω σιδηροπενικής αναιμίας και χρόνια ανεπάρκεια βιταμίνης Β₁₂. . .
• Χαμηλή αντοχή σε αναπνευστικές παθήσεις (αδενοειδείς εκβλαστήσεις στα παιδιά) και φλεγμονώδεις διεργασίες του ουροποιογεννητικού συστήματος.
• Αυξημένη ευερεθιστότητα και δακρύρροια, αϋπνία και ανήσυχος διακοπτόμενος ύπνος, εφιάλτες και αβάσιμες εκρήξεις θυμού, αποσπασμένη προσοχή και συνεχές άγχος - όλα αυτά υποδηλώνουν την είσοδο στο αίμα μεγάλης ποσότητας τοξικών ουσιών που παράγονται από σκουλήκια.
• Η επίμονη αναιμία (χαμηλή αιμοσφαιρίνη) και ο υψηλός αριθμός ηωσινοφίλων σε μια κλινική εξέταση αίματος θα πρέπει να προειδοποιήσουν τους γονείς και να τους αναγκάσουν να ελέγξουν το παιδί για σκουλήκια. Μία από τις πιο επικίνδυνες αρνητικές εκδηλώσεις της νόσου είναι η αναπτυξιακή καθυστέρηση.
• Αυξημένη αλλεργική αντίδραση σε προφυλακτικούς εμβολιασμούς.

Ειδικά συμπτώματα των σκουληκιών

Μικρά, αλλά πολύ γρήγορα πολλαπλασιαζόμενα και ανθεκτικά σκουλήκια - σκουλήκια, προκαλούν την ανάπτυξη εντεροβίασης σε ένα παιδί. Πρόκειται για μια δυσάρεστη ασθένεια, το κύριο σύμπτωμα της οποίας είναι η έντονη, αφόρητη φαγούρα στον πρωκτό, η οποία εντείνεται τη νύχτα.

Όταν ένα παιδί αρρωσταίνει, τα αυγά των σκουληκιών εξαπλώνονται γρήγορα στα γύρω αντικείμενα, μπαίνουν σε παιχνίδια, ρούχα, πιάτα και ό, τι αγγίζει το μωρό. Τα σκουλήκια αισθάνονται υπέροχα έξω από το ανθρώπινο σώμα και είναι σε θέση να αντέξουν τις επιπτώσεις πολλών απολυμαντικών. Είναι εγγυημένο ότι καταστρέφει τα αυγά των σκουληκιών καρφίτσας μόνο με βράσιμο και ακτινοβολία με υπεριώδεις ακτίνες.

Η μόλυνση με εντεροβίαση εμφανίζεται μόνο μέσω του στόματος, όταν ένα παιδί παίρνει βρώμικα χέρια στο στόμα του ή γλείφει μολυσμένες επιφάνειες. Μέσω του οισοφάγου, τα σκουλήκια της καρφίτσας διεισδύουν γρήγορα στα έντερα και εγκαθίστανται εκεί, μεγαλώνοντας σε δύο εβδομάδες σε ενήλικα σεξουαλικά ώριμα άτομα.

Σοβαρός κνησμός, χαρακτηριστικός της εντεροβίασης, εμφανίζεται λόγω ερεθισμού που προκαλείται από τα αυγά του σκώληκα. Η ενίσχυσή του τη νύχτα εξηγείται από το γεγονός ότι σε ένα όνειρο οι σφιγκτήρες του πρωκτού χαλαρώνουν λίγο και δεν αποτελούν ανυπέρβλητο εμπόδιο για μια ενήλικη γυναίκα, που γεννά αυγά, αποκλειστικά σέρνοντας στην επιφάνεια. Σε ένα ταξίδι, το pinworm μπορεί να αφήσει έως και 5. 000 αυγά στο δέρμα του πρωκτού.

Ερεθίζοντας το δέρμα, τα σκουλήκια αναγκάζουν το δέρμα να χτενιστεί, διεισδύοντας αυτή τη στιγμή κάτω από τα νύχια, στο δέρμα των χεριών, στα ρούχα και τα κλινοσκεπάσματα. Εκτός από τον σοβαρό κνησμό, όταν μολύνονται με σκουλήκια καρφίτσας, τα συμπτώματα στα παιδιά είναι τα εξής:

• Διαταραγμένος, ανήσυχος ύπνος, συχνά αϋπνία, εφιάλτες.
• Διακοπή ανάπτυξης και αύξηση βάρους, ή ακόμα και απώλεια βάρους.
• Αυξημένη κόπωση, νευρικότητα, υπερδιέγερση.
• Μειωμένη προσοχή και κακή αφομοίωση νέων πραγμάτων, που οδηγεί σε καθυστέρηση στη μάθηση.
• Τα κορίτσια μπορεί να αναπτύξουν ενούρηση με ερεθισμό της ουρήθρας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ακούσια ούρηση τη νύχτα.
• Επιπλέον, οι σκώληκες μπορούν να διεισδύσουν στα εσωτερικά γεννητικά όργανα, να αποικίσουν την κολπική κοιλότητα (αιδοιοκολπίτιδα), ακόμη και να φτάσουν στη μήτρα και τις σάλπιγγες, φέρνοντας μαζί τους μόλυνση και προκαλώντας φλεγμονή.
• Η συσσώρευση μιας μεγάλης αποικίας σκουληκιών καρφίτσας στην κοιλότητα του τυφλού μπορεί να προκαλέσει σκωληκοειδίτιδα.
• Ένα μη επιβεβαιωμένο σύμπτωμα είναι το τρίξιμο των δοντιών τη νύχτα.
• Η αναπαραγωγή των σκουληκιών συμβάλλει στην ανάπτυξη ασθενειών όπως:
  • εντερική δυσβίωση,
  • εντεροκολίτιδα,
  • πόνοι ασαφούς αιτιολογίας στην κοιλιά,
  • διάρροια,
  • δυσκοιλιότητα.
• Λόγω της συνεχούς δηλητηρίασης, τα εντερικά τοιχώματα παύουν να απορροφούν κανονικά θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες και άλλες ουσίες, κάτι που τελικά επηρεάζει τη μείωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος. Για το λόγο αυτό, τα παιδιά με σκουλήκια από σκουλήκια καρφίτσας αρρωσταίνουν όχι μόνο συχνά, αλλά και σοβαρά.

Ειδικά συμπτώματα ασκαρίτιδας (ασκαρίαση)

Σύμφωνα με στατιστικά από πρόσφατες έρευνες, η εικόνα μόλυνσης από σκουλήκια είναι αρκετά ανησυχητική. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι πάνω από το 80% των παιδιών προσχολικής ηλικίας έχουν μολυνθεί με διάφορους τύπους σκουληκιών τουλάχιστον μία φορά.

Δυστυχώς, πολλοί γονείς δεν αντιλαμβάνονται τα σκουλήκια ως σοβαρή ασθένεια και είναι εξαιρετικά επιπόλαιοι με αυτό. Όμως τα εγκατεστημένα παράσιτα όχι μόνο στερούν από το σώμα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, αλλά είναι επίσης ικανά να μολύνουν πολλά εσωτερικά όργανα.

Εκπρόσωποι τέτοιων παρασίτων είναι τα στρογγυλά σκουλήκια, τα οποία προκαλούν ασκαρίαση, τα συμπτώματα της οποίας είναι πολύ πιο σοβαρά από αυτά των σκουληκιών. Παρά το γεγονός ότι τα στρογγυλά σκουλήκια και τα σκουλήκια ανήκουν στην ίδια κατηγορία σκουληκιών, τα στρογγυλά σκουλήκια μπορούν να διεισδύσουν και να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη όχι μόνο στα έντερα, αλλά και σε άλλα όργανα, για παράδειγμα:

• στο συκώτι,
• στο πάγκρεας,
• στην καρδιά,
• στους ιστούς του εγκεφάλου,
• στη χοληδόχο κύστη,
• στους πνεύμονες.

Οι στρογγυλοί σκώληκες εισέρχονται στο σώμα μόνο από το έδαφος, αλλά οι προκλητικοί παράγοντες παραμένουν οι ίδιοι όπως στα σκουλήκια καρφίτσας, αυτοί είναι:

• μη τήρηση των κανόνων υγιεινής,
• απρόσεκτη επεξεργασία λαχανικών, μούρων και βοτάνων,
• μη τήρηση των κανόνων ασφαλείας κατά την εργασία σε προσωπικό οικόπεδο,
• ανθυγιεινές συνθήκες διαβίωσης.

Αφού εισέλθουν στο σώμα, τα στρογγυλά σκουλήκια προσαρμόζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα (3 μήνες), ωριμάζουν σε κινητές προνύμφες, ροκανίζουν τα τοιχώματα του λεπτού εντέρου και τα αιμοφόρα αγγεία και μόνο τότε ξεκινούν τη μετανάστευση στα αγαπημένα όργανα του ανθρώπινου σώματος.

Αυτή η περίοδος χαρακτηρίζεται από τέτοιες εκδηλώσεις όπως:

• αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος το βράδυ έως και 37, 5 ° C.
• συχνή αδυναμία και αδιαθεσία.
• ξηρός βήχας, μερικές φορές συνοδευόμενος από κακώς διαχωρισμένα πτύελα με ραβδώσεις κόκκινου αίματος.
• είναι δυνατή η ανάπτυξη αποφρακτικής βρογχίτιδας, βρογχικού άσθματος, πνευμονίας ή πλευρίτιδας.
• πρήξιμο των λεμφαδένων?
• διεύρυνση του παγκρέατος και του ήπατος.

Και το κύριο σύμπτωμα της πρωτοπαθούς ασκαρίασης είναι το δερματικό εξάνθημα όπως η κνίδωση, που εντοπίζεται στα χέρια και τα πόδια.

Η περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου, κατά την οποία τα στρογγυλά σκουλήκια επιστρέφουν πίσω στα έντερα, χαρακτηρίζεται από τέτοιες διαταραχές όπως:

• διάρροια ή δυσκοιλιότητα
• κράμπες κοιλιακό άλγος,
• συχνές κρίσεις ναυτίας, που μερικές φορές οδηγούν σε εμετό,
• φούσκωμα,
• ερεθισμός του πρωκτού,
• σημαντική απώλεια βάρους.

Σε αυτό το στάδιο, στο πλαίσιο της γενικής δηλητηρίασης, εμφανίζονται συχνά στοματίτιδα και πυώδεις βλάβες του δέρματος και των βλεννογόνων. Η μακροχρόνια δηλητηρίαση από προϊόντα επεξεργασίας ascaris οδηγεί, ως αποτέλεσμα, σε διαταραχές του νευρικού συστήματος και ψυχικές διαταραχές, οι οποίες είναι:

• αυπνία,
• εφιάλτες,
• επιληπτικές κρίσεις,
• υπόταση.

Ως επιπλοκή της ασκαρίασης, αναπτύσσονται τέτοιες σοβαρές και επικίνδυνες παθολογίες όπως:

• εντερική απόφραξη,
• οξεία σκωληκοειδίτιδα,
• αποφρακτικός ίκτερος
• περιτονίτιδα.

Συγκεκριμένα σημάδια ζημιάς από άλλους τύπους σκουληκιών

1. Vlasoglav (τριχοκεφαλία)- χαρακτηρίζεται από ήπια συμπτώματα. Δείκτες μόλυνσης είναι η διάρροια ανάμεικτη με ραβδώσεις αίματος, η παρατεταμένη δυσκοιλιότητα, οι συχνοί έμετοι, που συχνά οδηγούν σε αφυδάτωση και αναιμία. Τα παιδιά με τέτοιες βλάβες συνήθως υστερούν σημαντικά στην ανάπτυξη και την πνευματική ανάπτυξη.

2. Τοξοκαρίαση- στις περισσότερες περιπτώσεις, μωρά έως 4 ετών παραλαμβάνονται με συχνή επαφή με μολυσμένους σκύλους ή γάτες. Οι αλλεργικές αντιδράσεις εκδηλώνονται ως σχηματισμοί φαγούρας στο δέρμα, πυρετός και ρίγη, αλλεργικός βήχας (φθάνει σε ασφυξία), πρησμένο πρόσωπο, πνευμονικές μάζες, πρησμένοι λεμφαδένες και οφθαλμικές παθήσεις.

3. Ταινιοσκώληκας νάνος (αρουραίος).- προκαλεί υμενολεπίαση, η οποία χαρακτηρίζεται από λανθάνουσα πορεία χωρίς συμπτώματα. Με την ανάπτυξη ελμινθικών αποικιών, το παιδί εμφανίζει δυσπεπτικές διαταραχές, σύνδρομο πόνου, αυξημένη σιελόρροια και συχνούς πονοκεφάλους. Και σταδιακά όλα αυτά μεταφράζονται σε ασθένειες όπως:

   • κνίδωση,
   • αγγειοκινητική ή αλλεργική ρινίτιδα,
   • βρογχόσπασμος.

4. Σιβηρικός (γάτος) λάκκο- οπισθορχίαση, χαρακτηριστικά συμπτώματα: πυρετός, διόγκωση των λεμφαδένων, δερματικά εξανθήματα, πόνος στο δεξιό υποχόνδριο και στις αρθρώσεις. Επιπλοκές: δυστροφική μυοκαρδίτιδα, ηπατίτιδα, πνευμονία, παγκρεατίτιδα, σοβαρή γαστρίτιδα.

5. Φαρδιά κορδέλα- διφυλλοβοθρίαση, ασθένεια που προκαλείται από μόλυνση με ταινία, τα αυγά ή οι προνύμφες των οποίων μπορεί να παραμείνουν ζωντανές στο ωμό κρέας ή στο ανεπαρκώς ψημένο κρέας. Χαρακτηρίζεται από εντερικές διαταραχές, σύνδρομο πόνου και Β₁₂- ανεπάρκεια αναιμίας.

Μέθοδοι για την αφαίρεση των σκουληκιών στα παιδιά

Η φαρμακευτική βιομηχανία προμηθεύει σήμερα τα φαρμακεία με μια ποικιλία αντιελμινθικών παραγόντων διαφόρων τύπων. Αυτά μπορεί να είναι στοχευμένα ή ευρέως φάσματος φάρμακα. Δυστυχώς, τα περισσότερα από αυτά έχουν έναν μακρύ κατάλογο αρνητικών παρενεργειών στον οργανισμό. Επομένως, εάν εντοπιστούν σκουλήκια σε ένα παιδί, μόνο ένας παρασιτολόγος θα πρέπει να συνταγογραφήσει θεραπεία, μετά από ενδελεχή εξέταση και όλες τις απαραίτητες εξετάσεις.

Επιπλέον, η θεραπεία των περισσότερων ασθενειών που προκαλούνται από σκουλήκια απαιτεί όχι μόνο τη θεραπεία των σκουληκιών σε παιδιά με αντιελμινθικά φάρμακα, αλλά και τον διορισμό μιας πορείας αντιισταμινικών, βιταμινοθεραπείας και προβιοτικών.

Τα αντιισταμινικά χρειάζονται για να ομαλοποιηθεί η ανοσολογική απόκριση. Οι βιταμίνες και τα προβιοτικά αποκαθιστούν την απώλεια βασικών οξέων και ομαλοποιούν την εντερική μικροχλωρίδα.

Από τα φάρμακα με τη λιγότερο τοξική δράση, απομονώνεται ένα φάρμακο με εξαϋδροπυραζίνη. Ως εκ τούτου, συνιστάται συχνότερα όταν το ερώτημα είναι πώς να απαλλαγείτε από τα σκουλήκια σε μικρά παιδιά. Το φάρμακο παράγεται ειδικά όχι σε δισκία, αλλά με τη μορφή εναιωρήματος ή σιροπιού.

Πολλοί γονείς προτιμούν τα παραδοσιακά φάρμακα. Πράγματι, οι σπόροι κολοκύθας και τα κλύσματα σκόρδου έχουν ανθελμινθική δράση και χρησιμοποιούνται συχνά, για παράδειγμα, για τη θεραπεία της ασκαρίασης. Αλλά η χρήση τους δεν εγγυάται την πλήρη θεραπεία. Επομένως, για να αποκλείσετε μια υποτροπή, είναι καλύτερο να πάρετε ένα φάρμακο που συνταγογραφείται από γιατρό και να διορθώσετε το αποτέλεσμα με οποιοδήποτε λαϊκό ανθελμινθικό φάρμακο, διαφορετικά το ερώτημα πώς να αφαιρέσετε τα σκουλήκια θα επαναλαμβάνεται συνεχώς.

Προληπτικά μέτρα κατά της μόλυνσης από σκουλήκια

Το αναπόφευκτο της διείσδυσης των σκουληκιών στο σώμα του παιδιού δεν μπορεί να εκληφθεί ως αξίωμα. Υπάρχουν διάφοροι κανόνες για την πρόληψη των σκουληκιών, ακολουθώντας τους οποίους, μπορείτε εύκολα να προστατεύσετε το μωρό σας από αυτή τη μόλυνση:

• Ξεπλύνετε καλά τα ωμά λαχανικά, τα μούρα, τα βότανα και τα φρούτα κάτω από τρεχούμενο νερό και στη συνέχεια ρίξτε βραστό νερό πάνω τους.
• Υποβάλετε τα πιάτα με ψάρι και κρέας σε παρατεταμένη θερμική επεξεργασία.
• Μην αφήνετε να εμφανιστούν μύγες, κατσαρίδες, κοριοί και κουνούπια στο διαμέρισμα ή στο σπίτι.
• Όλα τα κατοικίδια πρέπει να λαμβάνουν τακτικά ανθελμινθικά φάρμακα για προφύλαξη.
• Βάλτε το παιδί να πλένει τα χέρια του μετά από κάθε επαφή με ζώα.
• Αφήστε το παιδί να παίξει και να χρησιμοποιεί μόνο παιχνίδια και αντικείμενα που έχουν υποστεί επεξεργασία.
• Από τα πρώτα βήματα, μάθε στο παιδί να πλένει τα χέρια του με νερό και σαπούνι μετά την τουαλέτα, κατά την επιστροφή από τη βόλτα, μετά από παιχνίδια στην ύπαιθρο και πριν από κάθε γεύμα.
• Ποτέ μην τραβάτε παιχνίδια ή άλλα αντικείμενα στο στόμα σας και μην γλείφετε τα δάχτυλά σας.
• Παρακολουθήστε την κατάσταση των νυχιών του παιδιού.
• Το βράδυ, βάλτε το μωρό σας με στενά νυχτικά για να αποτρέψετε την εξάπλωση των σκουληκιών της καρφίτσας.
• Συνιστάται όχι μόνο να βράζετε τα παιδικά εσώρουχα, αλλά και να τα σιδερώνετε και από τις δύο πλευρές.
• Μάθετε στο μωρό σας να αλλάζει εσώρουχα το πρωί και το βράδυ. Καλό είναι το παιδί να έχει ξεχωριστό ράφι στην ντουλάπα όπου θα φυλάσσονται μόνο τα πράγματά του.